-
1 οὐκ ἄν
οὐκ ἄν gehört nie zusammen, sondern ἄν ist zum Verbum zu ziehen, bes. ist οὐκ mit dem opt. pot. in und außer der Frage nicht selten; – οὐκ ἄρα, nicht also, besonders in der Frage, οὐκ ἄρ' ἔμελλες οὐδὲ ϑανὼν λήσεσϑαι χόλου; also auch nicht im Tode einmal solltest du des Zornes vergessen? Od. 11, 553; οὐκ ἄρα σοί γε πατὴρ ἦν Πηλεύς, so war also nicht Peleus dein Vater, Il. 16, 33; s. ἄρα; – οὐ γάρ, denn nicht, einen negativen Grund angebend, Hom. u. Folgde; Her. 1, 199. Es tritt auch ein Wort dazwischen, οὐ μὲν γάρ, Il. 5, 402. In der Frage wird es gebraucht, wenn man eine bejahende Antwort erwartet, Ar. Equ. 1389 Av. 611 u. öfter; auch allein stehend, οὐ γάρ; nicht wahr? nicht so?. Plat. oft. In der Antwort bestätigt es eine negative Frage, οὐδὲ τοῠτό με ϑέμις εἰδέναι; οὐ γάρ, auch dieses darf ich nicht wissen? Antwort: auch das nicht, Luc. lup. cont. 16, vgl. D. Hort. 20, 4; – οὐ γὰρ ἄν und οὐ γάρ κεν, Od. 12, 107, denn wohl nicht, Soph. O. R. 82. 220 u. öfter; Plut. u. A.; οὐ γὰρ ἄν που u. οὐ γὰρ ἄν ποτε, denn wohl auf keine Weise, denn wohl nimmermehr, mit γέ, Soph. Phil. 412; οὐ γὰρ – γέ πω, O. R. 105; οὐ γὰρ ἄν κοτε, Her. 1, 124; – οὐ γὰρ ἀλλά, ein bei den Attikern gewöhnlicher, elliptischer Ausdruck, denn es ist nicht anders, sondern, die Verneinung und zugleich den Grund derselben ausdrückend, μὴ σκῶπτέ μ', οὐ γὰρ ἀλλ' ἔχω κακῶς, spaße nicht, denn es ist mir nicht spaßhaft, sondern schlimm zu Muthe, Ar. Ran. 58; ἆρ' οὐ παρεῖναι τὰς γυναῖκας δῆτ' ἐχρῆν; sollten die Frauen nicht längst dasein? οὐ γάρ, μὰ Δί', ἀλλὰ πετομένας ἥκειν πάλαι, Lys. 55, ja sieilich wohl, sie sollten längst herbeigeflogen sein, imo vero; vollständig οὐ γὰρ μὰ Δία πάρεισιν, ἀλλά –, vgl. Nubb. 232 Eccl. 386, oft; Plat. Phaedr. 276 c Phaed. 84 a; noch verstärkt, οὐ γάρ τοι ἀλλά, Euthyd. 284 c 305 e; οὐ γάρ δή u. οὐ γάρ δήπου, wie οὐ γάρ nur ausdrückend, daß sich der Grund von selbst versteht, denn doch woh nicht, Soph. Phil. 246 O. R. 576; mit folgendem γέ, Plat. Phil. 76 c 92 b Prot. 309 c, wie Soph. οὐ γὰρ δὴ τό γε σῶμα, O. C. 266; οὐ γὰρ δήποτε, Plat. Phaedr. 255 b; u. eben so οὐ γάρ που, 258 e Phaed. 62 d; und mit folgendem γέ, Conv. 199 a Euthyphr. 13 a; οὐ γὰρ οὖν, Parm. 134 b; οὐ γὰρ οὖν δή, Theaet. 105 d; – οὐ γάρ ποτε, denn nimmermehr, Soph. O. C. 913 u. öfter, El. 474; – οὐ γάρ τοι, denn doch nicht, Od. 21, 172; – οὐ δή, fürwahr nicht, gewiß nicht, Hom. u. Folgde, auch in negativer Frage, Od. 7, 239; u. verstärkt οὐ δή που, wohl gewiß nicht, Ar. Ach. 122 Ran. 527; οὐ δήπου ἀδύνατον, das ist wohl in der That nicht unmöglich, Plat., auch οὐ δήπουϑεν; – οὐ δῆτα, fürwahr nicht, Hom., Aesch. Prom. 347. 772, Soph. Phil. 417. 725 u. öfter; Ar. Plut. 374. 391; Plat. u. A.; – οὐ ϑήν, doch wohl nicht, gewiß doch nicht, Hom. u. a. D., auch verstärkt, οὐ ϑὴν δή, Od. 3, 352; – οὐ μά, s. μά; – οὐ μάν, fürwahr nicht, wahrlich nicht, in Betheuerungen, s. μάν; – οὐ μέν, wie οὐ μήν, gewiß nicht, gar nicht (s. μέν), verstärkt οὐ μὲν δή, und οὐ μὲν δὴ οὐδέ, aber auch fürwahr nicht einmal; – οὐ μὲν οὖν, auch in einem Worte οὐμενοῦν geschrieben, also nicht, οὐμενοῦν με προςεδόκας ἀναγνῶναί σ' ἔτι, du hast also nicht erwartet, daß ich dich wieder erkennen würde, Ar. Ran. 556; – auch in der Frage, also nicht? – in der Antwort nachdrücklich den Gegensatz hervorhebend, ἐγώ σοι οὐκ ἂν δυναίμην ἀντιλέγειν, Antwort οὐμενοῦν τῇ ἀληϑείᾳ δύνασαι ἀντιλέγειν, nein, nicht mir, sondern vielmehr der Wahrheit vermagst du nicht zu widersprechen, Plat. Conv. 201 c; ἐμὲ δεῖ προκεκρίσϑαι σοῦ; – οὐμενοῦν, ἀλλ' ἐμέ, nein, nicht du, sondern vielmehr ich oin vorzuziehen, Luc. Mort. D. 12, 1; – οὐμενοῦν γε, doch wenigstens also nicht, Paus. 1, 20, 1; – οὐ μέν πως, doch auf keine Weise, Il. 2, 203; – οὐ μέντ οι, doch wohl, freilich nicht; οὐ μέντοι ἀλλά, jedoch aber, Plat. Phaed. 62 b Crat. 436 d; mit folgendem γέ, Conv. 173 b; – in der Frage, doch wohl nicht, worauf eine verneinende Antwort erwartet wird; – οὐ μή s. unten bes.; – οὐ μήν, fürwahr nicht, ganz u. gar nicht, Hom.; οὐ μὴν ἀλλά u. οὐ μὴν ἀλλὰ καί, nichts desto weniger, dennoch aber, gleichwohl, Plat. Gorg. 449 c; mit folgdm γέ, Polit. 263 b; vgl. Ar. Pax 41, Ἀφροδίτης γὰρ οὔ μοι φαίνεται οὐ μὴν Χαρίτων γε, geschweige denn, vollends nicht; – οὐ μὴν οὐδέ, fürwahr auch nicht, auch nicht einmal, Isocr. 4, 139; Xen.; – οὔ νυ, nun nicht, nicht ja, in u. außer der Frage (s. νύ), Il. 4, 242. 10, 165 u. a. Ep.; – οὔ περ, auch in einem Worte geschrieben, οὔπερ, doch nicht, mit nichten, Hom.; – οὐχ ὅτι u. οὐχ ὅπως s. unter ὅτι u. ὅπως.
-
2 οὔκ-ουν
οὔκ-ουν, ion. οὔκων, 1) also nicht, von den alten Grammatikern zum Unterschiede von dem Folgdn ἀποφατικόν genannt (vgl. B. A. p. 57), ausdrückend, daß eine Negation in nothwendiger Verbindung mit dem Voranstehenden zu denken ist u. daraus folgt, in welcher Bedeutung nach Einigen richtiger getrennt οὐκ οὖν zu schreiben wäre; häufig ergiebt sich aber die Schlußfolge nur aus dem Zusammenhange; οὔκουν ἂν ἐκφύγοι γε τὴν πεπρωμένην, Aesch. Prom. 516, vgl. 322; οὔκουν πατρός γ' ἂν φονεὺς ἦλϑον, Soph. O. R. 1357; O. C. 657. 852; οὔκουν ἐπιχώριόν γε πρᾶγμ' ἐργάζεται, Ar. Plut. 342; auch οὔκουν δῆτα, Thesm. 226; οὔκων δὴ ἔπειϑεν, er überredete ihn nun nicht, Her. 1, 11. 24. 2, 139 u. öfter; οὔκουν εἰκός γε, ἐξ ὧν σὺ λέγεις, Plat. Phaedr. 258 c; οὔκουν ἀδικίᾳ γε ἕξετε, ὅ τι ἂν ἔχητε, ἀλλὰ φιλανϑρωπίᾳ οὐκ ἀφαιρήσεσϑε, Xen. Cyr. 7, 5, 73. – 2) bes. in Fragesätzen, also nicht? nun nicht? wenn man eine Folgerung in die Form einer Frage kleidet, auf welche man eine bejahende Antwort erwartet, οὔκουν πόροις ἂν τήνδε δωρεὰν ἐμοί; Aesch. Prom. 619; οὔκουν δίκαιον τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν; Eum. 695, d. h. es ist doch Recht; οὔκουν τάδ', ὦ παῖ, δεινά; Soph. Phil. 624; οὔκουν ἐγώ σοι ταῦτα προὔλεγον πάλαι; sagt' ich's dir nun nicht lange vorher? O. R. 937; El. 620 u. öfter; οὔκουν ἐρεῖς; Ar. Plut. 71; u. in Prosa, οὔκουν τῶν γε ἱππέων πολὺ ἡμεῖς ἐπ' ἀσφαλεστέρου ὀχήματός ἐσμεν; Xen. An. 3, 2, 19, vgl. 1, 6, 7; Sp.
-
3 ούκ
οὐin truth: proclitic indeclform (adverb)——————οὐin truth: proclitic indeclform (adverb)——————ἐ̄κ, ἐκfrom out of: proclitic indeclform (prep) -
4 οὐκ ἄρα
οὐκ ἄρα, Adv.A so not, not then,οὐκ ἄρα σοί γε πατὴρ ἦν.. Πηλεύς Il. 16.33
.II in questions, οὐκ ἄρ' ἔμελλες οὐδὲ θανὼν λήσεσθαι.. χόλου; so not even in death wert thou to forget thine anger? Od.11.553.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οὐκ ἄρα
-
5 οὐκ-οῦν
οὐκ-οῦν, ist eine reine Schlußpartikel geworden, συλλογιστικόν, so daß οὐ nach den alten Gramm. παραπληρωματικόν ist, demnach, folglich; das scheinbare Verschwinden der Negation bei solcher Uebersetzung erklärt sich daraus, daß sich das Fragewort οὔκουν im Gebrauche so abschwächte, daß es allein gesetzt nur die natürliche, von selbst sich ergebende Folge bezeichnet, die, wie man erwartet, jeder zugiebt, οὐκοῠν, ἐπειδὰν πνεῠμα τοὐκ πρώρας ἀνῇ, τότε στελοῦμεν, wir werden also segeln, Soph. Phil. 635, was man auf die Frage στελοῠμεν· οὔκουν, sc. στελοῦμεν, zurückführen kann, wir werden segeln, nicht wahr? vgl. οὐκοῦν ὅταν δὴ μὴ σϑένω πεπαύσομαι, so werde ich demnach ruhen, wenn ich Richts vermag, Ant. 91, wo man wieder ein »nicht wahr?« zum Grunde liegend annehmen kann; vgl. 811 El. 789; ἀλλ' οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας· – οὐκοῦν κλαύσεται, so wird er also Schläge bekommen, Ar. Plut. 425; ib. 549 steht auch in der Frage οὐκοῦν δήπου τῆς πτωχείας πενίαν φαμὲν εἶναι ἀδελφήν; wir sagen »doch wohl«. – In Prosa, οὐκοῠν χρή, Plat. Rep. VIII, 559 a u. öfter. – Vgl. übrigens über den Unterschied Hermann zu Vig. p. 794 ff.
-
6 ουκ
οὐin truth: proclitic indeclform (adverb)——————ἐκ, ἐκfrom out of: proclitic indeclform (prep) -
7 οὐκ
οὐκ,
-
8 οὐκ-έτι
οὐκ-έτι, nicht mehr, nicht länger, ferner nicht, Hom. u. Folgde (vgl. μηκέτι); οὐκέτι πάμπαν, ganz u. gar nicht mehr, Il. 13, 701; οὐκέτ' ἐξ ἐλευϑέρου δέρης ἀποιμώζουσι, Aesch. Ag. 328; φρενώσω δ' οὐκέτ' ἐξ αἰνιγμάτων, 1156; οὐκέτ' ἴσχω, Soph. Phil. 1083 u. öfter; ἐπεὶ ἐξῆλϑεν, οὐκέτ' εἶδεν, El. 768; οὐκέτι ἔχω σοι λέγειν, Plat. Prot. 312 e; τ οῦτό σοι οὐκέτι οἷός τε ἔσομαι πείϑεσϑαι, Phaedr. 235 b; Xen. An. 2, 6, 3 u. öfter, u. Folgde.
-
9 οὔκ-ων
-
10 ουκ'
-
11 οὐκ'
-
12 Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ' εν τω ευ το πολύ
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ' εν τω ευ το πολύ– Μικρός στο δέμα, μεγάλος στο πνεύμα• Мал золотник, да дорог• Мал соловей, да голос великИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ' εν τω ευ το πολύ
-
13 οὐκ
-
14 οὑκ
-
15 οὐκ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > οὐκ
-
16 ουκ
-
17 Οὐκ
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Οὐκ
-
18 οὐκ
не[разве] не нет Οὐκ οὔκΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > οὐκ
-
19 οὔκ
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > οὔκ
-
20 οὐκ
Βλ. λ. ουκ
См. также в других словарях:
Οὐκ ἔστιν ὅστις πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ. — οὐκ ἔστιν ὅστις πάντ’ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ. См. Счастью не вовсе верь! … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ούκ όν — (uk on) (греч.) небытие. Иногда абс. небытие. Ср. Μη όν. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
ουκ άρα — οὐκ ἄρα (Α) επίρρ. όχι λοιπόν, βεβαίως όχι … Dictionary of Greek
ουκ ων — οὔκ ὦν (Α) ιων. τ. βλ. οὔκουν … Dictionary of Greek
ουκ — (ΑΜ οὐκ) βλ. oὐ … Dictionary of Greek
Οὐκ ἔστιν εὗ ἄρξαι μὴ ἀρχθέντα. — См. Кто не умеет повиноваться, тот не умеет повелевать … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Οὐκ ἐστὶν βίον εὑρεῖν ἄλυπον ἐν οὐδενί. — См. Лиха беда на кого не живет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Οὐκ ἀεὶ ἀνθεστήρια. — См. Не все коту масляница, будет и Великий пост … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη εἷς κοίρανος ἔστω, εἷς βασιλεύς. — См. Самодержавие … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Οὐκ ἔχω πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν δ’οὐ βούλομαι. — См. Чего хвалить не умеешь, того не хули … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Οὐκ ἔτι γὰρ δύναται τετυγμένον εἶναι ἄτυχτον. — См. Что о том тужить, чего нельзя воротить … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)